Sinds een week heb ik weer gevoelens. Gevoelens die ik heel bewust enige jaren geleden heb weggestopt, niet meer registreren en zo noch de blijdschap maar net zo goed ook geen pijn meer hoeven ervaren.
Sinds een week zijn mijn reserveringen verdwenen, mijn gevoel is weer terug en ik geniet met volle teugen van dat wat ik zo lang heb moeten missen.
Helaas is er ook een keerzijde. Ik ken nu ook weer angst, een angst die door merg en been gaat en mijn extreme gevoelens van blijdschap in zo’n ander perspectief plaatsen kan.
Voor het eerst in jaren zit ik weer tegen huilen aan, huilen van blijdschap maar ook van angst. De tegenstrijdigheid van die 2 emoties die in dit geval zo dicht bij elkaar staan.
Ik ben bang, ik huil en ben bang. Ik laat het over me heenkomen, ik heb weer gevoel!